دعای جامعه کبیره یادگار امام هادی (ع)
کارشناس علوم قرآنی گفت: دوران امامت حضرت امام هادی (ع) یکی از دورانهای پرنور و زیبای درخشش شیعیان میباشد.
کارشناس علوم قرآنی گفت: دوران امامت حضرت امام هادی (ع) یکی از دورانهای پرنور و زیبای درخشش شیعیان میباشد.
امام هادی (ع ) از همان دوران نوجوانی از آن هنگامی که در مکتب پدر بزرگوارش درس علم و معرفت میآموخت به راهنمائی و ارشاد مردم می پرداخت.
در سال 220 و در هشت سالگی به مقام خطیر امامت نائل گردید و به مدت 33 سال رهبری اهل ایمان را عهده دار بود. امام هادی علیه السلام دوران امامت خویش را با خلفاء ستمگر عباسی همچون معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین و معتز سپری کرد.
در مدت کوتاه زندگی امام جواد(ع) در مدینه شیعیان از علم آن حضرت(ع) بسیار بهره برده و از معارف دین استفاده و در جلسات ایشان شرکت میکردند و گاهی سؤالات بسیار زیاد بود و امام به همه آنها پاسخ میگفت.
ستمی که بر امام هادی(ع) وارد میشد، سبب شد صبر حضرت کم شود و علیه متوکل چنین دعا کند: «و قدْ قلَّ صبری و ضاقت حیلتی»؛ خداوند دعای آن حضرت را مستجاب کرد و بعد از این دعا متوکل سه روز بیشتر زنده نبود.
کلماتی که از امام مظلوم و غریب ما امام هادی علیهالسلام به دست ما رسیده از حلاوت و شیرینی خاصی برخوردار است.